در این شهر، سید روحانی بزرگواری، امام جمعه شد، چه جفاها در حق ایشان نشد؛ که غریبه است!
و در همین شهر، فعال سیاسی دیگری، فرماندار شد؛ گفتند که غریبه و بومی نداریم؛ چون با ماست، خوب است!
در همین شهر، دواسبه دنبال حمایت از استاندار بومی هستند؛ که غریبه، مانع توسعه استان خواهد بود!
و عجیب این که در همین شهر، همین‌ها معتقدند شهردار غیربومی، توسعه شهر را به ارمغان خواهد داشت!
چقدر دوگانه‌های عجیب و غریبی؛ و چقدر منطق‌های سستی که در یک روز، در دو فضای مشابه، نتیجه یکسان ندارد؛
شجاعت داشته باشیم؛ و اظهار کنیم که ملاک، حصول منفعت است؛ بومی بودن یا غریبه بودن، بهانه است!
و البته شخصاً مدیر بومی متوسط را بر مدیر غریبه عالی، بارها و بارها، بیشتر ترجیح می‌دهم.